Hoe is het begonnen? Ik ben opgegroeid met zuinig stoken, bij ons thuis was het altijd net iets minder warm en later ben ik altijd op de thermostaat blijven letten. Aanvankelijk ging het vooral om besparing, maar toen ik alleen kwam te wonen en me als energie en wooncoach meer met duurzaamheid in aanraking kwam werd het een mengelmoes van beweegredenen. Het is makkelijk, goedkoop, duurzaam en soms zelfs aangenaam. Ik rijd het hele jaar door motor en heb het zelden koud. Het verschil tussen binnen en buiten temperatuur is gering. Het komt voor dat het in voorjaar, herfst of winter buiten warmer is dan binnen. Dat was in het begin een vreemde ervaring als je naar buiten gaat en in de warmere buitenlucht stapt. Vreemd ook als je ruiten aan de buitenkant beslaan. Ik heb een oud huis met alle ruiten dubbel glas en 20 jaar geleden heb ik zelf de zolder geïsoleerd. Vloer of spouwmuur isolatie heb ik niet, daar ben ik niet op tegen maar het loont zich niet omdat ik zo weinig stook.
Ik heb het vermoeden dat temperatuur een gewenning is, en daar heb ik ook onderzoek over gelezen. Je lichaam past zich aan en je zo schijnt meer bruin vet te verbranden om op temperatuur te blijven, wat dan weer wat ook gezond is. Natuurlijk pas ik mijn kleding op de temperaturen aan, onder de 10 graden krijg ik het ook wel eens koud. Vaak hoor ik de opmerking “ik ga toch niet in de kou zitten”, en dan denk ik wie heeft het hier het vaakste koud, jij of ik?